Ηλιακός φούρνος

Η κ. Επιστήμη σιγά – σιγά παίρνει το δρόμο του αποχαιρετισμού!!!

Ήρθε να μας αποχαιρετήσει με ένα γλυκάκι ζεσταμένο

σε ένα αλλιώτικο φούρνο!!!!

Ένα φούρνο που λειτουργεί με ήλιο

και θέλει μόνο ένα κουτί πίτσας, λίγο αλουμινόχαρτο και μια μικρή διαφάνεια!!!

Έτσι, διαλέξαμε μπισκοτάκι,

βάλαμε ζαχαρωτό από πάνω

και τα βάλαμε στον ηλιακό φούρνο

να ζεσταθούν!!!!

   

Λιωμένα ζαχαρωτά, πάνω σε μπισκοτάκια

και καλή μας όρεξη!!!

Αντίο κυρία Επιστήμη

Θα μας λείψεις πολύ!!!!

Απλές μηχανές Νο 2

Kι αν χιονίζει, κι αν βρέχει

η επιστήμη μας αντέχει!!!

Μία ακόμη απλή μηχανή, είναι ο τροχαλίας….

Σκέψη μου τόσες μέρες, ήταν να βγάλω τα παιδιά

στο μπαλκόνι του σχολείου και να προσπαθήσουμε να ανεβάσουμε

το Γούλι Μπούλι και την οικογένειά του με ένα σωρό παιγνιώδεις τρόπους…

Έλα μου, που ο καιρός δε λέει μα φτιάξει

και ο Δεκέμβρης κατσικώθηκε στην αγκαλιά του Μάρτη….

Έσπασα το κεφάλι μου πως να φτιάξω ένα ψηλό μέρος

για να βάλω τα παιδιά να σκεφτούν….

Τραπέζια το ένα πάνω στο άλλο…. (Είμαι πολλή τρελή!!!!!)

Η πρώτη σκέψη για να ανεβάσουμε το Γούλι Μπούλι

ήταν με τα χέρια……

Βαρύς ο Γούλι και τα πράγματά του….

Η μικρή μας Αριάδνη, σήμερα, έφερε το σκοινάκι για να παίξουμε…..

κι αμέσως προσφέρθηκε να μας το δώσει για να κάνουμε μια διαφορετική προσπάθεια….

Χρειάζεται και υποβοήθηση ο Γούλι, για να ανέβει…..

 

-Βρε κυρία, δε βάζουμε μία τσουλήθρα, να τον σπρώξουμε επάνω;

-μμμμμ…. Καλή ιδέα. Και τι να βάλουμε για τσουλήθρα;;;

-Ένα κρεβάτι, βρε κυρία… Εμείς θα σου τα μαθαίνουμε;;;

-Εντάξει… Φέρτε ένα κρεβάτι…. και τώρα σπρώχνουμε….

Εντάξει το ανέβασμα… και με την ευκαιρία, η τσουλήθρα λέγεται

ΚΕΚΛΙΜΕΝΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

στα επιστημονικά….

και ήταν η επόμενη απλή μηχανή που θα τους έδειχνα…..

Τώρα για το κατέβασμα, ήρθε η ώρα να σας συστήσω μία απλή μηχανή.

Λέγεται τροχαλίας και βοηθάει στο κατέβασμα….

-Ξέρω, ξέρω κυρία, ο παππούς μου το έχει για να φέρνει ξύλα στο σπίτι..

-Κι εμένα η μαμά μου ανεβάζει πράγματα στο σπίτι…

-Κι εμένα ο μπαμπάς μου ανεβάζει τρακτέρ;;;;;

   

Επιχείρηση τροχαλίας…. ΕΠΕΤΕΥΧΘΗ!!!!

Hovercraft στην τάξη

Η κ. Επιστήμη αυτή τη φορά δεν προκάλεσε, αλλά προσκάλεσε.

Μας προσκάλεσε να γνωρίσουμε τι είναι το χοβερκραφτ

και να δοκιμάσουμε να φτιάξουμε κάτι παρόμοιο

με ένα μπαλόνι, ένα cd και ένα καπάκι από μπουκάλι.

και τώρα η δική μας εκδοχή!

Μες σ’ αυτή τη βάρκα είμαι μοναχή

Σήμερα έκανα παρασπονδία…

παρά το γεγονός ότι η Πέμπτη είναι μέρα μουσικής

μας επισκέφτηκε η κ. Επιστήμη….

Ο καιρός εγγύς γαρ, και δεν προλαβαίνουμε να διεκπεραιώσουμε όλες τις επιστημονικές μας προκλήσεις….

Είμαστε στη φάση που μιλάμε για το νερό κι έτσι η κ. Επιστήμη σκέφτηκε την επίπλευση και βύθιση.

Η καινούρια μας πρόκληση;

 

Τα παιδιά είχαν κάνει το πρωί με τη συνάδελφο

κ. Ιωάννα Κοτρωνίδου τον πειραματισμό τους με αντικείμενα

που επιπλέουν και βυθίζονται και μου φάνηκε προκλητικό να δω

αν ό,τι έμαθαν θα το εφαρμόσουν.

και ξεκινάμε….

Χωριστήκαμε σε ομάδες των δύο ατόμων

και κάθε ομάδα επέλεξε τα υλικά που θα χρειαζόταν για να σώσουν τα ζωάκια μας…

κάθε ομάδα ξεκίνησε πυρετωδώς να φτιάχνει τη βάρκα του…

κάθε ομάδα και μια δική της ιδέα….

Πόση καινοτομία και δημιουργικότητα!!!!

Πολλές βαρκούλες βουλιάξαν γιατί σαν υλικό επίπλευσης επέλεξαν τα παιδιά το χαρτί…

Όμως ήταν υπέροχο ότι πολλές ομάδες επέλεξαν

να μονώσουν το χαρτί τους, ώστε να μη βουλιάξει,

με αλουμίνιο ή να βάλουν υλικά επιπλέοντα από κάτω….

Στο τέλος,δε, συμπέραναν ότι

«Την επόμενη φορά που θα μας ζητήσεις να κάνουμε βάρκα,

δε θα πάρουμε χαρτί, πονηρή κυρία,

αλλά καλαμάκια και ξυλομπογιές για να μη βουλιάξει η βάρκα μας!!!!»

Kι ας μην ξεχάσουμε το θεωρητικό μας πλαίσιο….

«Η βύθιση και η πλεύση χαρακτηρίζει στερεά σώματα που τοποθετούνται μέσα σε υγρό. Βύθιση έχουμε όταν το στερεό σώμα κατευθύνεται στον πυθμένα του υγρού, ενώ η πλεύση όταν το αντικείμενο παραμένει στην επιφάνεια του υγρού. Η βύθιση και η πλεύση εξαρτώνται κυρίως από την πυκνότητα του υλικού. ^[1]. Τα σώματα που έχουν μικρότερη πυκνότητα από το νερό επιπλέουν, ενώ τα πιο πυκνά σώματα βυθίζονται. Όταν ένα σώμα καταδύεται, το βάρος το σπρώχνει προς τα κάτω, στο βυθό, αλλά το υγρο σπρώχνει το σώμα προς τα πάνω με μια δύναμη που λέγεται άνωση και είναι ίση με το βάρος του υγρού, το οποίο εκτοπίζεται. Το αντίθετο συμβαίνει όταν το σώμα είναι πιο πυκνό από το υγρό»

Και να σας πω κάτι ακόμη;;;;;

Τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα Open Discovery Space και Inspiring Science Education,

ύστερα από αίτηση μας για συμμετοχή σε διαγωνισμό τους,

μας ενέταξαν στα 121 σχολεία που προκρίθηκαν να προχωρήσουν……

αν μέτρησα σωστά είμαστε 17 νηπιαγωγεία….

Πως θα σώζατε το χιονάνθρωπο που δεν ήθελε να λιώσει;

Η κ. Επιστήμη σήμερα ήρθε διαβασμένη.

Είχε διαβάσει το βιβλίο του Μάνου Κοντολέων, Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει,

και ήρθε ιδιαίτερα συγκινημένη.

Ήθελε οπωσδήποτε να βρούμε τρόπο να κρατήσουμε το χιονάνθρωπο «ζωντανό».

Mας έβαλε την εξής πρόκληση:

Μας έδωσε λοιπόν διάφορα υλικά

Γούνα

Μαντήλι

Λαδόκολλα

Αλουμινόχαρτο

Χαρτί Κουζίνας

Πλαστική Σακούλα

Τούλι

και η πρόκληση ξεκίνησε.

Πρώτα φτιάξαμε μία σελίδα , ως πραγματικοί επιστήμονες,

όπου έπρεπε να διατυπώσουμε τις υποθέσεις μας και να τις αιτιολογήσουμε!

Κάθε παιδί έπρεπε να κάνει μία υπόθεση και να αιτιολογήσει την υπόθεσή του. Οι πιο ωραίες υποθέσεις ήταν για τις σακούλες, γιατί λέει «στα σουπερ μαρκετ έχει πολύ κρύο κι έτσι θα συντηρηθεί το παγάκι».

Επίσης πολλοί διάλεξαν το αλουμινόχαρτο, «γιατί είναι κρύο και δε λιώνει τίποτα.»

Κάποιοι διάλεξαν τη γούνα, «γιατί είναι χοντρή και θα κάνει δουλειά»!

και υπήρξε μια μεγάλη διαφωνία όσον αφορά το χαρτί, «γιατί θα βραχεί και θα λιώσει……»

Αφού λοιπόν καταγράφηκαν οι υποθέσεις μας, προχωρήσαμε στον πειραματισμό!

γούνα (χάλασα ένα παλιό αρκουδάκι για να πάρω τη γούνα του!!!!)

χαρτί

ύφασμα,

αλουμινόχαρτο,

τούλι,

σακούλα πλαστική,

και λαδόκολλα δε διάλεξε κανένας και αναγκαστικά τη διάλεξα εγώ (κι έτσι δεν κατάφερα να με βγάλω φωτογραφία!)

Έπρεπε να αφήσουμε το χρόνο να περάσει κι έτσι βάψαμε με παγάκια μια σύντομη ζωγραφιά,

και διαβάσαμε το βιβλίο του Μ. Κοντολέων «Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει».

Φάγαμε το πρωινό μας κι αφού ολοκλήρωσαν όλοι το πρωινό τους καθίσαμε στην παρεούλα να καταγράψουμε τα αποτελέσματα.

στο αλουμινόχαρτο και τη λαδόκολλα τα παγάκια είχαν λιώσει!

το ίδιο και στη σακούλα.

Στο τούλι και το ύφασμα είχαν μειωθεί σε όγκο αλλά ακόμη διατηρούσαν τη στέρεη μορφή τους.

Η γούνα είχε συντηρήσει άριστα το παγάκι, που σχεδόν δεν είχε πειραχτεί.

Όπως αντιλαμβάνεστε καλύτερο θερμομονωτικό κρίνεται η ΓΟΥΝΑ.

Συμπέρασμα: Αν  ήθελε ο χιονάνθρωπος να μη λιώσει έπρεπε να του βάλουμε τη γούνα μας…!!!!

Και τώρα η επιστημονική εξήγηση:

Ως θερμική αγωγιμότητα (συμβολίζεται συνήθως με k) ορίζεται η χαρακτηριστική ιδιότητα της ύλης που προσδιορίζει την ευκολία ή δυσκολία διάδοσης της θερμότητας στο εσωτερικό ενός υλικού. Η Θερμική αγωγιμότητα μετριέται με τον «συντελεστή αγωγιμότητας» ο οποίος διαφέρει από σώμα σε σώμα.
Ανάλογα με την ευκολία της διάδοσης της θερμότητας τα σώματα (υλικά) διακρίνονται σε ευθερμαγωγά, ή καλοί αγωγοί θερμότητας, (όπως π.χ. τα μέταλλα) και σε δυσθερμαγωγά, ή κακοί αγωγοί θερμότητας, ή κατ΄ επέκταση θερμομονωτικά, (όπως π.χ. το ξύλο, ο αμίαντος, τα υγρά και τα αέρια).

Ήταν πολύ εντυπωσιακό σήμερα, ότι τα παιδιά αναίρεσαν τη γνώση τους και άρχισαν να σκέφτονται γιατί;;;;

Πολλά παιδιά ήταν σίγουρα ότι το αλουμινόχαρτο θα «δούλευε» και άρχισαν να ρωτάνε με πολύ ενδιαφέρον γιατί;

Αυτή η ΕΠΙΣΤΗΜΗ μου αρέσει…

που κάνει το μυαλό να κινείται και να αναρωτιέται!!!

μου αρέσει να μυρίζω καμένα εγκεφαλικά κύτταρα…..

https://d19tqk5t6qcjac.cloudfront.net/i/412.html

https://d19tqk5t6qcjac.cloudfront.net/i/412.html

Το έλκηθρο του Άη Βασίλη

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ!

Το 2015 χτύπησε και την πόρτα της μαρμότας.

Εμείς οι μαρμότες γιορτάζουμε εξοντωτικά τον ερχομό του νέου χρόνου

και για αυτό δεν εμφανιστήκαμε όλο αυτό το διάστημα….

όμως τώρα που λίγο ξεκουραστήκαμε και γυρίσαμε ανανεωμένες σας χαιρετούμε και σας φιλούμε γλυκά…

Το 2015 έφτασε και μαζί του έφερε ξανά την κ. Επιστήμη….

Έπρεπε να είναι στο πνεύμα των γιορτών που μόλις έφυγαν

και παράλληλα να ανοίξει τη νέα χρονιά, το νέο μήνα και τη νέα εβδομάδα

με χαμόγελο και αστεία διάθεση….

Σε αυτό το πνεύμα λοιπόν η κ. Επιστήμη ζήτησε από τα παιδιά

με 10 γλωσσοπίεστρα να φτιάξουν το έλκηθρο του Άη Βασίλη!

 

Aφού κάναμε μία μικρή έρευνα στο διαδίκτυο βλέποντας παγο-πατίνια, τη μορφή τους, το σχέδιό τους

και κάνοντας μία μικρή κουβέντα για την «επιφάνεια τριβής»,

μετρήσαμε 10 γλωσσοπίεστρα, χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες και το παιχνίδι ξεκίνησε!

 Τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο… άλλωστε έχουμε γίνει «παλαίμαχοι» με τόσες δοκιμασίες….

 Κι αφού αφήσαμε τα έλκηθρα να στεγνώσουν οι κόλλες μέχρι να φάμε το μεσημεριανό μας,

ξεκινήσαμε τον πειραματισμό…

Διαγωνιστήκαμε, μετρήσαμε, χρονομετρήσαμε και κάναμε παρατηρήσεις…

Όταν έχουμε ανάποδα το έλκηθρο, από τη μεγάλη επιφάνεια, δεν πάει τόσο γρήγορα.

Όταν είναι από την πλευρά με τη λεπτή επιφάνεια πάει γρήγορα.

Το χρονόμετρο δεν προχωράει πάνω από το 1 δευτερόλεπτο, άντε το πολύ 2

αλλά έχει και κάτι άλλα νούμερα δίπλα που τα λένε εκατοστά του δευτερολέπτου.

Και τώρα ας δούμε και την επιστήμη πίσω από το πείραμα… λέγεται τριβή.

Και σύμφωνα με το wikipedia : «Η Τριβή είναι δύναμη αντίστασης που εκδηλώνεται ενάντια σε οποιαδήποτε μετακίνηση μερών του αυτού σώματος ή στην σχετική κίνηση δύο σωμάτων που οι επιφάνειές τους εφάπτονται. Στη πρώτη περίπτωση εκδηλώνεται εσωτερική τριβή, στη δε δεύτερη (μεταξύ σωμάτων) εξωτερική τριβή. Η φορά της εκδηλούμενης τριβής είναι πάντα αντίθετη προς την φορά της κίνησης. Η δύναμη τριβής διακρίνεται σε στατική τριβή όταν τα σώματα ισορροπούν και σε τριβή ολίσθησης όταν το σώματα κινούνται μεταξύ τους. Η δύναμη της τριβής οφείλεται σε ηλεκτροστατικές δυνάμεις ανάμεσα στα μόρια των δύο επιφανειών.»

Εύχομαι το 2015 να ξεκινήσει Γλυκά και τρυφερά και να μας φέρει ακόμη πιο κοντά!!!!!!

Κρυσταλλοποίησης sequel….

Σας υποσχέθηκα τα αποτελέσματα της κρυσταλλοποίησης….

και τα συμπεράσματα από την παρατήρηση και την καταγραφή μας……

Το πετύχαμε,,,,, όμως… βγάλαμε κατά τη διάρκεια του πειράματος πολλά συμπεράσματα…

1ον. Όσο είχαμε το πείραμα κοντά σε καλοριφέρ δε γινόταν τίποτα…

Συμπέρασμα: Οι κρύσταλλοι δεν αγαπούν τη ζέστη.

2ον Όταν τα καταλάβαμε τα βγάλαμε έξω από το παράθυρο και μέσα σε μία νύχτα έγιναν μεγάλοι κρύσταλλοι.

Συμπέρασμα: Δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο… και μόνο μία νύχτα….

3ον Σε κάποια βαζάκια είχαμε βάλει 3 κ βόρακα και σε κάποια 6.

Συμπέρασμα: Όσο πιο πολλή βόρακα βάλεις, τόσο πιο  ωραίο το αποτέλεσμα.

4ον. Χρησιμοποιήσαμε και λουλάκι…

Συμπέρασμα: ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ.

Το μόνο που καταφέραμε είναι να γίνουμε Στρουμφάκια σε χρώμα και δεν είχαμε κανένα κρύσταλλο…..

5ον Υπήρξε η υπόθεση ότι οι κρύσταλλοι θα λιώσουν αν τους αφήσουμε στη ζέστη. Τους αφήσαμε λοιπόν πάνω στα καλοριφέρ.

Συμπέρασμα: Οι κρύσταλλοι άπαξ και σχηματιστούν δε λιώνουν….

Παρατηρήσεις μετά το πέρας του πειράματος…

-γουάου κυρία, αυτά είναι τέλεια.. να τα βάλουμε στο δέντρο…

-Κυρία, δεν κάνουμε κανένα βραχιόλι ή κανένα κολιέ; σα διαμάντια μοιάζουν.

-Κυρία αυτός ο βόρακας πολλή πονηρός…..

-Πολύ μου αρέσει αυτή η κυρία Επιστήμη…. είναι ζαβολιάρα….

Με πολλές ζαβολιάρικες ευχές για ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ……

Βατραχάκια στο νερό

Η κυρία Επιστήμη, όπως κάθε Παρασκευή, ήρθε ξανά στην τάξη μας.

Αυτή τη φορά ξεκίνησε η ενότητα του νερού και των υγρών.

Θέμα μας;

Η ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗ ΤΑΣΗ και τα ΕΠΙΦΑΝΕΙΟΔΡΑΣΤΙΚΑ ΥΓΡΑ.

Σύμφωνα με τη wikipedia:

Με τον όρο Επιφανειακή τάση χαρακτηρίζεται μία από τις ιδιότητες της ύλης η οποία και είναι δύναμη που παρατηρείται ως φυσικό φαινόμενο στην επιφάνεια των υγρών.

Τα μόρια στην επιφάνεια των υγρών φέρονται ως μη δεκτικά εξωτερικών δυνάμεων, από υπερκείμενα μόρια, με συνέπεια να έλκονται μεταξύ τους και προς το εσωτερικό της υγρής μάζας, από δυνάμεις συνοχής. Συνέπεια αυτού είναι να δημιουργείται μια συνισταμένη δύναμη, τάση, που και ονομάζεται επιφανειακή τάση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι για ν΄ αυξηθεί η επιφάνεια ενός υγρού απαιτείται ενέργεια διαφαίνεται ότι το πηλίκο της ενέργειας αυτής ανά μονάδα επιφάνειας είναι τελικά αυτό που ονομάζεται επιφανειακή τάση. Έτσι εξ αυτής ερμηνεύεται και η αιτία (το φαινόμενο) που η επιφάνεια του νερού συμπεριφέρεται ως ελαστική επιδερμίδα, έτσι ώστε να επιτρέπει στα έντομα να περπατούν επ΄ αυτής, καθώς επίσης και εκείνη της σφαιρικότητας που λαμβάνουν οι σταγόνες των υγρών, ως ελάχιστη δυνατή επιφάνεια.

Η επιφανειακή τάση μετριέται με ειδικό όργανο που λέγεται τασίμετρο. Πρόκειται για μία διάταξη που περιλαμβάνει ένα δακτύλιο που επιπλέει στην επιφάνεια του δείγματος του υγρού. Αυτός συνδέεται κατάλληλα με ένα ζυγό ακριβείας. Έτσι ο υπολογισμός της επιφανειακής τάσης γίνεται με τη μέτρηση της δύναμης που απαιτείται για την απόσπαση του δακτυλίου από την εν λόγω επιφάνεια.
Η δε διαδικασία της μέτρησης της επιφανειακής τάσης λέγεται τασιμετρία.

Αν νομίζετε ότι μίλησα για αυτά στα παιδιά;;;;;; όχι βέβαια….

αντίθετα τους έδωσα να κόψουν βατραχάκια …

με το διακορευτή κάναμε μία τρύπα στο κέντρο κάτω και

κόψαμε μία μικρή εγκοπή μέχρι την τρυπούλα.

Ψάξαμε την τάξη να βρούμε διαφορετικά υγρά

και ως σωστοί επιστήμονες που

ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΝ,

ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ,

ΜΕΛΕΤΟΥΝ,

ΥΠΟΘΕΤΟΥΝ,

ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ

κάναμε υποθέσεις για το ποιο υγρό θα λειτουργήσει καλύτερα

ανάμεσα στο βατραχάκι μας και το νερό…

και να τι υποθέσαμε

Στη συνέχεια βάλαμε νερό σε ένα δίσκο (προσοχή να είναι απολύτως γεμάτος)

και δίπλα το χάρακα για να μετράμε την απόσταση που διήνυσε ο βάτραχος

και το χρονόμετρο για να χρονομετρήσουμε πόση ώρα κολυμπούσε.

σ

και αρχίσαμε τον πειραματισμό…

Απολαυστικό και διασκεδαστικό…τελικό αποτέλεσμα

1ο Ξύδι

2ο Οινόπνευμα

3ο Απορρυπαντικό πιάτων

4ο Λάδι

5ο Απορρυπαντικό χεριών

Τι έπρεπε να διορθώσω… δεν είχα σταγονόμετρο… (μα τι επιστήμονες χωρίς σταγονόμετρο!!!)

κι έπρεπε να φτιάξουμε βατραχάκια από υδατοστεγές υλικό,

γιατί τα χάρτινα βυθίζονταν γρήγορα

και δεν μπορούσαμε να τα ξαναχρησιμοποιήσουμε στη γωνιά των επιστημών.

Ιδέα!!!!

την επόμενη φορά με την κρυσταλλοποίηση των χριστουγεννιάτικων δέντρων

θα φτιάξουμε και μια βάρκα με υλικά που δε βυθίζονται…..

την ιδέα την κλέψαμε από εδώ

STEM- H κυρία Επιστήμη μας προ(σ)καλεί

Η χρονιά μας φέτος είναι αφιερωμένη στις ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ… Όχι όμως στις φυσικές επιστήμες  με δασκαλοκεντρικό πειραματισμό, αλλά με μαθητοκεντρικές προκλήσεις!

Στην Αμερική το ονομάζουν STEM Science

                                                             Technology

                                                             Engineering

                                                             Mathematics

Σήμερα λοιπόν δώσαμε το εναρκτήριο λάκτισμα, με μία μικρή επιφύλαξη (αν τα παιδιά είναι έτοιμα να ανταποκριθούν σε αυτό το κάλεσμα) και μία αγωνία (αν μπορώ ως εκπαιδευτικός να απαλλαγώ από την έντονη παρουσία μου και να αφήσω τα παιδιά να αλληλεπιδράσουν σε ομάδες).

ΤΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ!!!!!!

Ξεκίνησα χωρίζοντας τα παιδιά σε ομάδες των 5 ατόμων και απλά τους διάβασα την πρόκληση.

Να έχετε εμπιστοσύνη στα παιδιά σας!!!! Η πρόκληση έγινε αμέσως αντιληπτή.

Αμέσως οι ομάδες άρχισαν να δουλεύουν πυρετωδώς. Συζητήσεις, χέρια που προσπαθούσαν να ανεβάσουν το πιο ψηλό κτίριο και τα κτίρια να πέφτουν ασταμάτητα….

Συζητήσεις επί συζητήσεων….κι η μαγική στιγμή ήρθε… κάποια ομάδα πρότεινε να γίνει πιο στιβαρή η βάση του κτιρίου… και το πείραμα ΕΠΙΤΥΧΕΣ…. τι σπουδαία στιγμή….

Τι ωραία ομαδική εργασία. Τι ωραία συνεργασία… (και φυσικά μη θεωρείται ότι όλα ήταν ιδανικά…. και φυσικά ξεχώρισαν αυτά τα παιδιά που δε είναι έτοιμα να εργαστούν στις ομάδες. και φυσικά φάνηκαν τα παιδιά που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν κρίσεις…. όμως, για αυτό δεν κάνουμε αυτή την πρόκληση; για να κάνουμε καλές ομάδες, που να συνεργάζονται και να αυτονομούνται μέσα από την αυτοδιόρθωση….)

Στη συνέχεια έπρεπε να μετρήσουμε ποιο ήταν το ψηλότερο κτίριο.

Με τι μετράμε; Μέτρο, χάρακα, σκοινί που συγκρίνει μεγέθη… πόσες ιδέες!!! θέλανε να δούνε το αποτέλεσμα της εργασίας τους… και κανένας δεν ήταν απομακρυσμένος και απομονωμένος… όλοι ανυπομονούσαν για το νικητή!

Και νικητής ο πύργος με ύψος – Κυρία, εδώ γράφει 5 και 0.

-ο επόμενος 4 και 6

ο αμέσως επόμενος 4 και 5

και ο τελευταίος 3 και 5….

Ήρθε η ώρα για πρωινό και ερωτήσεις σε ερωτηματολόγιο….

Δεν πιστεύετε τι ωραίες απαντήσεις έδωσαν!!! ακόμη κι αυτοί που δε δούλεψαν στις ομάδες….

Δεν πίστευα ότι θα μου αρέσει τόσο πολύ…. τώρα ανυπομονώ για την επόμενη πρόκληση!!!!!

Σεπτέβριος

Μου αρέσει κάθε μήνα να δίνω στα παιδιά πέρα από το ομαδικό ημερολόγιο και το ατομικό τους ημερολόγιο.

Το έχουν στα συρταράκια τους και κάθε πρωί, με το που μπαίνουν στην τάξη, η ρουτίνα τους είναι να βρουν το όνομά τους στο παρουσιολόγιο και να διαγράψουν την ημέρα στο ατομικό τους ημερολόγιο.

Αυτή είναι μία υπέροχη ιδέα που μοιράστηκε μαζί μου η Νίκη Θεοδοσίου, υπέροχη συνάδελφος στην Καβάλα, και την έχω υιοθετήσει από τότε. Για ποιο λόγο;

Πρώτα τα παιδιά αντιλαμβάνονται το πέρασμα του χρόνου, δεύτερον παίρνουν μόνα τους παρουσίες και μπορείς να ανατρέξεις στο μηνιαίο αποτέλεσμα να δεις πόσες μέρες απουσίασαν (κι όχι μόνο οι δασκάλες αλλά και οι γονείς) και τρίτον κάθε διαγραφή δεν είναι ένα απλό Χ. Κάθε μέρα ζητάω να το χρωματίσουν με ένα περίεργο τρόπο. Με τελίτσες, σα φυλακή, με ζιγκ ζαγκ κοκ. Στο τέλος το αποτέλεσμα θυμίζει μία κουβέρτα patch work και τα παιδιά χαίρονται το αποτέλεσμα.

Καθώς διανύουμε τη χρονιά STEM το ατομικό ημερόλογιο των παιδιών μου θα έχει και αυτό «τρελούς» επιστήμονες!

septembrios